Guillaume Van der Stighelen vertelt in Rozeke het verhaal van zijn familie. Hoewel dit zijn romandebuut is, is dit boek gebaseerd op historische archieven en familiedocumenten. Dit boek brengt de lezer terug naar het Vlaanderen van de vorige eeuwwisseling.Guillaume Van der Stighelen komt uit een grote familie, waarin de waarheid zelden wordt verteld zoals die is. Als een tante zei dat bonpapa stinkend rijk was geworden met sanitair voor openbare gebouwen, zei een tweede dat dat was omdat hij de enige aannemer was die tijdens de Eerste Wereldoorlog niet voor de Duitsers had gewerkt, waarop een derde uitriep: “Hij heeft anders genoeg geprobeerd.”
Rozeke vertelt het verhaal van Gwillemke, een verlegen jongetje dat in de negentiende eeuw in een gezin van eenvoudige ambachtslui wordt geboren, maar er in de twintigste eeuw in slaagt carrière te maken als aannemer in sanitair. Hij is het middelpunt van een reusachtige familie, met zonen en dochters, kleinkinderen en achterkleinkinderen, neven en nichten en aangetrouwd grut. Hij is even eigengereid als sympathiek, even dwars als meegaand. Maar op het einde van zijn leven blijkt de rijke vooral een oude man vol verborgen leed en schuldgevoelens…
Inspiratie vond Guillaume Van der Stighelen in historische archieven, foto’s, persoonlijke familiedocumenten en veel vage herinneringen aan wat vroeger op familiefeesten werd verteld over de overgrootvader naar wie hij werd vernoemd. Dankzij historisch onderzoek katapulteert hij de lezers terug naar het Vlaanderen rond de vorige eeuwwisseling, met al haar sociale, politieke en morele veranderingen. Rozeke is ontroerend, humoristisch, maar vooral authentiek, met het leven van de gewone mens centraal.
Foto auteur (c) Soetkin Bulcke en Pierre De Clercq